



– Պարոն Սամուելյան, հայտնի է, որ Դուք ԱՄՆ Հարվարդի հռչակավոր համալսարանում սովորելու տարիներին եղել եք նախագահ Բարաք Օբամայի համակուրսեցին: Ի՞նչ կարող եք պատմել այդ տարիների մասին:
– 1988 թ. ընդունվեցի Հարվարդի համալսարանի իրավաբանության ֆակուլտետ, որն ավարտեցի 1991 թ.: Ուսումնառության տարիները հաճույքով եմ հիշում, որովհետեւ մեր կորսում սովորող ուսանողները հրաշալի ընդունակություններով օժտված, կենսուրախ եւ հետաքրքիր մարդիկ էին: Թեեւ ուսումնական ծանրաբեռնված ծրագրերը խլում էին օրվա մեծ մասը, սակայն երբեմն հաջողվում էր կազմակերպել հավաքույթներ, ժամանցային հետաքրքիր երեկոներ: Ուսման տարիներին մենք անմասն չէինք երկրում ընթացող իրադարձություններից: Ուսանողների ջանքերով հրատարկվում էր իրավագիտության վերաբերյալ մի հանդես, որի գլխավոր խմբագիրը գեղեցիկ դիմագծերով սեւամորթ մեր համակուրսեցի `Բարաք Օբաման էր: Քաղաքական, իրավական եւ առհասարակ հասարակական կյանքում առկա բոլոր խնդիրներին առնչվող նրա հոդվածները հրատարակվում էին նույն հանդեսում:
– Ինչպիսի՞ն էր նա երիտասարդ տարիներին:
– Համալսարանում սեւամորթ ուսանողներ շատ կային, սակայն ժպտադեմ Օբաման աչքի էր ընկնում առանձնահատուկ ընդունակություններով: Նա էությամբ հասարակ ու համեստ մարդ էր, զուսպ, բարի եւ կամեցող, հնարավորության սահմաններում օգնում էր յուրաքանչյուրին: Օբաման ծագումով համեստ ընտանիքից է, հիանալի ծնողներ ունի, ովքեր իրենց զավակով ինչպես այն ժամանակ, այնպես էլ այսօր առավել հպարտանալու իրավունք ունեն: Օբաման տաղանդավոր եւ շնորհալի երիտասարդ էր, դեռ այն տարիներին մեզ բոլորիս հիացնում էր նրա վերլուծական միտքն ու փաստերը մասնագիտորեն լուսաբանելու ունակությունը: Անկեղծ էր ու շիտակ, այնպիսին, ինչպիսին տեսնում եք նրան հեռուստաէկրանին: Դժվարություններից ու անհաջողություններից երբեւէ չէր ընկճվում, դրանք հաղթահարում էր ժպիտով եւ նույնը պատվիրում էր մեզ: Անկեղծ ասած, ընդօրինակելու շատ հատկանիշներ ուներ: Տեսնում եմ, որ տարիները նրան չեն փոխել եւ դա ուրախալի է:
– Ինչպես երեւում է, Ձեր կուրսը միատարր չի եղել…
– Այո, մեր կուրսում սովորել են հայն ու ամերիկացին, սեւամորթն ու եվրոպացին, սակայն դա չի խանգարել մեզ միմյանց հանդեպ լինել նվիրված եւ համերաշխ:
– Ամերիկահայ համայնքը Հայոց ցեղասպանության տարելիցը մշտապես նշել է հավաքներով ու երթերով: Ձեր համակուրսեցիներն այդ ամենին ինչպե՞ս էին արձագանքում:
– Յուրաքանչյուր տարի կազմակերպվող երթերի առաջին շարքերը գլխավորում էին հայ ուսանողները: Այդ երթերն այնքան բազմամարդ ու հզոր էին, որ այլազգի ուսանողների կողմից չէին կարող անտեսվել: Բնականաբար, նրանք հետաքրքրվում էին մեր ազգի պատմությամբ, որն անչափ հուզել էր նաեւ Օբամային, եւ նա կամենում էր հնարավորինս ավելին իմանալ այդ մասին: Նա մշտապես մեղադրել է այն երկրներին, որոնք չեն փորձել կանխել այդ ոճիրը: Հայերի մասին նա միշտ հարգանքով էր արտահայտվում: Ուրախ եմ, որ Օբաման ոչ միայն չի մոռացել դա, այլեւ իր նախընտրական ծրագրում որոշել է ընդունել Հայոց ցեղասպանության փաստը: Նրա կողմից դա շատ ազնիվ քայլ է:
– Ի՞նչ եք կարծում, Օբաման իրո՞ք կարող է լուրջ դերակատարություն ունենալ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցում:
– Դժվար է կանխագուշակել, թե ինչ կլինի ապագայում: Սակայն այն, ինչ քարոզարշավի ընթացքում տեսնում եւ լսում էինք, մեզ բոլորիս թույլ է տալիս հուսալու, որ նա հետեւողական կլինի իր ծրագրերում եւ կնպաստի ցեղասպանության ճանաչմանը: Դրա համար կան բոլոր նախադրյալները, կասկած չունեմ նրա հաստատակամության ու հետեւողականության նկատմամբ: Անկեղծ ասած, չեմ կարող ենթադրել, թե նա ինչպիսի իրավիճակներում կհայտնվի, սակայն համոզված եմ, որ Հայոց ցեղասպանության իրողությունն, անշուշտ, կընդունի:
«Երրորդ Ուժ»
2 comments
Obama’s Classmate
It’s very interesting to learn more about Obama’s college years
We All KNOW that As a person, human being we see the truth
however, unfortunately, as a leader more than personal opinion they follow what the government wants to see.
Good for You
It’s good to be famous for being a classmate to President Obama and at the same time being such an optimist! Big Congrats.
Comments are closed.