KeghartՍտորեւ հրապարակուող կոչը վերջին օրերս յանձնուեցաւ Գեղարդ-ի խմբագրութեան ուշադրութեան: Հեղինակները առայժմ չեն ուզեր տալ իրենց անունները, սակայն մենք ծանօթ ենք անոնցմէ ոմանց: Կը հասկնանք եւ կ՚ըմբռնենք անանուն ըլլալուն դրդապատճառները։ Գրութեան մէջ արտայայտուած սրտցաւութիւնը ցոյց կու տայ թէ քիչ չեն այն կուսակցականները, որոնք մտահոգ են ՀՅԴ Բիւրոյի որդեգրած ոչ-կառուցողական քաղաքականութենէն՝ չըսելու համար վնասակար՝ ազգային ընդհանուր շահերու։ Այդ պատճառով ալ զայն կը հրապարակենք: (Խմբ.)
Խումբ մը Դաշնակցականներ, 7 Նոյեմբեր 2022
Ընկերներ, բոլորս ականատես ենք թէ ինչպէս մեր աչքերուն առջեւ ամէն օր քիչ մը աւելի կը քանդուի մեր կուսակցութիւնը, շարունակաբար Դաշնակցութիւնը կը խայտառակուի Հայաստանի քաղաքական բեմին վրայ, մեր ժողովուրդի աչքերուն առջեւ։
Եթէ այս իրականութիւնը մեզմէ ոմանք կը տեսնէին 5-10 տարի առաջ, այսօր բոլորը կը տեսնեն, եւ դժբախտաբար նաեւ մեր մրցակիցները եւ մանաւանդ մեր ժողովուրդը։
Այսօր մեռած է Դաշնակցութեան գաղափարախօսութիւնը, մեռած է ազգային պետութիւն կառուցելու անոր նպատակը։ Ամբողջ աշխարհի շարքերով մէկ վերածուած ենք պարզապէս Քոչարեանի խաղալիքին որպէսզի ան իր հաշիւները մաքրէ Փաշինեանին հետ եւ բանտէն դուրս մնայ։ Այսօր Հայաստանի Գերագոյն Մարմինը դարձած է Քոչարեանի պոչ, եւ կը սպասէ որ Աղվան Վարդանեանը ամսական քանի ՞ տոլար կը փոխանցէ իր շէֆէն։
Քոչարեանի պոչը ըլլալով, կուսակցութիւնը վերածած են Ռուսաստանի գործիքին, որ ուզած ժամանակ քանի մը հազար հոգի փողոց նետէ որ խայտառակուի։ Չխօսինք ՀՅԴ Բիւրոյի մասին, որովհետեւ այսօր գոյութիւն չունի։ Ան ալ վերածուած է չափութի եւ վախէն հլու-հնազանդ հետեւող ԳՄ-ին, միայն կողմնակի գանգատելով որ ԳՄ-ն գլուխը առած կ’երթայ։
Լիբանանի մէջ, ժողովուրդը անօթի է, ապրելու ծանր պայքարի մէջ է եւ Պուրճ Համուտի ժողովուրդը մուրացկան դարձած է։ Բիւրոյի խաթրին համար տօնակատարութիւն կը կազմակերպուի Լիբանանի ամենէն շքեղ պանդոկի սրահին մէջ։ Մենք այսքա՞ն կտրուած ենք ժողովուրդէն։ Ժողովուրդը ի՞նչ պիտի մտածէ մեր մասին, երբ հարսնիքներն անգամ աւելի համեստ կը կազմակերպեն մարդիկ այս օրերուն։ Այդ գեղեցիկ սրահի պատերուն մէջ ինչի՞ մասին պիտի պոռանք-կանչենք… Արցախը մե՞րն է կամ Նիկոլը դաւաճա՞ն։ Ամօթ է մեզի, ընկերնե՛ր։
Հալէպի մէջ առաջնորդը Դաշնակցութենէն զզուելով, գող-աւազակութենէն խելքը կորսնցուցած, ձգած-փախած է։ Բիւրոն փոխանակ ճարին նայելու եւ քննութիւն բանալու, մարդուն մասին աւելորդ-պակաս լուրեր տարածելով զբաղած է մինչեւ որ սրբազանը պոռթկալու աստիճանին հասցնեն։ Վերջն ալ պիտի ըսեն, որ ան ալ դաւաճան է։
Արեւմտեան Ամերիկայի խնդիրներն ալ երթալով աւելի կը բարդանան: Բիւրո-ԳՄ հոն ալ պառակտեցին, եւ հետաքրքրական է, որ այն թեւը որ կը փորձեն մեռցնել, այսօր աւելի հետեւորդ ունի եւ յարգուած է ամէն կողմէ։
Տարիներով մեզ համոզեցին, որ Արեւմտեանը գործակալներով կը ղեկավարուի. բայց այսօր մարդ էշ պիտի ըլլայ չտեսնելու համար որ այսքան ժամանակ իրենց ըսածը ճիշտ դուրս չեկաւ։ Պրաւօ Օրինական ԿԿ-ին եւ իր ընկերներուն, որ կառուցողական աշխատանքներու լծուած են. իսկ բիւրոյականներն ալ 50-100 հոգիով հակա-Նիկոլ ցոյցեր կ՚ընեն եւ հրապարակային վարկաբեկման փորձեր։
Ի՞նչ պիտի ընենք մենք։ Կարգապահութեան համար շարունակենք լռե՞լ։ Ա՞յս է պարտաճանաչ ըլլալը, միայն դիտե՞լ, երբ մեր կուսակցութիւնը կը վերջանայ… Ժամանակը հասած է որ ամէն կողմ խօսինք, ըսենք թէ մեր երդումին չենք կրնար դաւաճանել։
Կը բաւէ, կը բաւէ՛ ընկերնե՛ր, այլեւս լռութեան տեղ չմնաց։
Խումբ մը Դաշնակցականներ
Keghart
12 comments
I do not believe in anonymous messages. I have made my stance very clear in my 24April forum, where we do not allow the posting of such messages.
Regarding the contents of this article, undoubtedly the authors may have legitimate concerns. The correct way is for them to state their case openly and not be ashamed or be afraid of putting their full name under their views and criticisms. In my opinion, this is the correct way to achieve positive change.
Artin Boghossian, C: 416 725-8933, email:[email protected]
Keghart: this article is written by Vahe Apelian and was forwarded by email to his fellow Pashinyan supporter Krikor Kradjian and Armenag Yeghiayan. Then it was spread by Minas Kojayan and Vartkes Kourouyan whom belong to Ramgavar party.
Please don’t mislead the public by claiming that this article is written by several authors.
This is a typical article in support of Pashinyan circles and anti ARF.
Please correct your above statement and apologize, or delete this article.
Mr. Boghossian is being disingenious when he writes that the persons writing the letter should “not be ashamed or be afraid of putting their full name under their views and criticisms.” Is Mr. Boghossian saying he is not aware that the political party being criticized has a history of resorting to violence to silence critics? As well, the author(s) of the letter and their families would be ostracized. In cities where Tashnagtsoutyoun is the only Armenian organization with a club or community center this is severe and unfair punishment for daring to speak up.
By the way, Mr. Boghossian is overdoing his openness posture when he includes his phone number and email address. It’s the first time that I have seen a comment sender include his coordinates.
The TEMPEST IN A TEAPOST
I do not know Vahe Hayrikian, although he is my namesake. But today I received an email from letting me know of West Coast demonstration with the following note. “Ask you followers to support these kinds of gathering instead of publishing and supporting failed pashinyan policies!” I did not know what he meant.
But, I came across his name in keghart.com. Keghart.com is a dear site to me and I frequent it often.
Yes, I had forwarded a letter I received in an email, I think it was from a group called “Arjanabadev Tashnagsagan”. I shared the content with two friends Krikor Kradjian and Armenag Yeghiyan, with whom I share many other things and no less pleasantries. Don’t we do that with friends? I assume it is the one and the same produced on keghart.com.
Whoever would have seen that email, should have realized that it’s a copy and paste.
Now a note to name sake Vahe (Hayrikian). I am a member of ARF and let me note to you Vahe publically what I have already conveyed to my Worcester, MA small Aram Gomideh:
ARMENiIA AND ITS DEMOCRATICALLY ELECTED GOVERNMENT, PRESENTLY LED BY PM NIKOL PASHYNIAN, ENJOY MY UNCONDITIONAL MORAL SUPPORT AND TRUST FROM DIASPORA, (moral and not political because the measure of my political involvement is my vote which has been confined only in U.S. since 1976, the year I landed as another immigrant on this hospitable shore)
Dikran Aprahamian and Vahe Hayrikian owe me a public apology.
Dikran for having posted an unsigned letter in Keghart.com, especially that the author/s of the letter have not revealed their names in confidence to the publisher.
Furthermore, Dikran also allowed the posting Vahe Hayrikian’s comment who claims without substantiation that I am the author of the anonymous letter and expands innuendos.
I have sent to them a copy of the email I forwarded to the two recipients. The email makes it plainly evident that not only I have not signed it, but also the background of the content is highlighted indicating that it has been copied from another source and pasted.
The authors of that letter need to reveal themselves and not hide in anonymity, especially that they know now that their cowardice is causing anguish.
Almost 24 hours have come and gone but Vahe Hayrikian and Keghart.com editorial Board have kept their silence. Of course, I will not engage in a costly process of suing Vahe Hayrikian for libel for having made a public claim that I am the author of a controversial anonymous letter. But I expected that by now Vahe H. read my comment and my email addressed to him and would have offered me the courtesy of a response. I doubt that he will. But it is Keghart.com’s indifference that I found concerning and disturbing. My association with Keghart.com goes way back.
I was disturbed to read the Armenian Editor Minas kojayan claiming that he received a letter but makes no mention whether he received the letter for publishing it in Keghart.com or it was personal correspondence he took the liberty to publish. He claims that he knows a few of the authors of the letter but chooses not to mention their names. Vahe Hayrikian jumps in and tells the readers that Minas is sugar coating the issue, if not outright lying to the readers because he claims that Minas, who is a member of Ramgavar Party Vahe Hayrikian points, knows all too well that there were not many who wrote the letter but that it was I who wrote the letter. Obviously Minas Kojayan accepts Vahe H’s allegation, does not check with those he claimed he knew were among those who wrote the letter, and posts Vahe Hayrikian’s letter. Therein you have all the components of a perfect tempest in a tea pot.
I do not believe such things would have happened under Keghart’s founding editor Dirkran Aprahamian’s watch. The present editorial staff is expected to keep the stellar reputation Keghart.com built as a transparent and open forum built under the community minded eminent medical doctor, Dikran Abrahamian.
Let me clarify one simple point from a purely journalistic point of view. There is no justification whatsoever, regardless of what the reasons may be, to publish a letter or an article anonymously. If one or more persons wish to express their opinion, they should have the courage to sign their names. This has nothing to do with political partisanship. It has everything to do with journalistic ethics. I have been the editor/publisher of the California Courier for 40 years. I have written thousands of often controversial editorials during those years, yet, never once, I have published anything without signing my name. I also have not published anyone else’s letter to the editor, opinion column or article without the writer’s real name. No anonymous articles, no initials, and no pseudonyms. I suggest Keghart adopt such a proper journalistic policy. Everyone can support anyone or anything they want. Just have the courage to sign your name.
Re Mr. Sassounian’s comment that unsigned text should not be published: I would like to direct him to what I wrote to Mr. Boghossian in this space. Mr. Sassounian might be unaware that there are people who don’t believe in press freedom and have no problem resorting to violence or threats of violence. Ostracism is another punishment a critic might face.
I agree with Harut Sassounian. I am also against publishing anonymous letters without mentioning the name of the author or authors.
Vartan, you and I are talking about two completely different subjects. I am talking about journalistic integrity, you are talking about the possible consequences of someone stating his or her opinion. If you are too afraid to come forward, then just shut up. The choice is yours, but you cannot expect a publication to violate journalistic integrity just because someone is concerned about the consequences of opening his or her mouth. That’s the problem of the person, not the problem of the publication.
@Vahe Hayrikian.
Please be careful making unfounded claims.
Once I forwarded a joke to a friend and he got insulted and thought that I wrote the joke…you did the same to Vahe.
As they say: don’t kill the messenger…..
Anonymous articles can be interpreted as a bunch of people who have an axe to grind or are fishing in murky waters. Violence is reality, particularly among Armenians who could not engage in civil discourse and would settle their grievances by brute force. If Keghart.com has a soft heart towards the safety of those who published the anonymous letter, the publication should not have given an uncontrolled forum to air their grievances without unearthing the root causes of those grievances. The anonymous article impressed me that it was written by Pashinian partisans. I could be wrong. However, rather than give a rogue group hiding behind anonymity, why doesn’t Keghart.com approach the issue in honest journalistic manner by assigning a correspondent to interview those anonymous authors or concerned individuals about the sanctity of their party, understand their allegations, grievances, double or triple check validity of sources and the truthfulness of their allegations and write an article by making anonymous references under their own bylines. This will, at least be guaranteed by implied trust in the honesty of the journalist, presumably he or she does not have a political axe to grind. Better yet have a non Armenian Journalist assigned to take the task on. The sanctity and trust of Keghart.com should be paramount by not publishing any article without journalistic filter. I agree with Harout Sassounian, although I disagree with his assertion that If you don’t want to append your name then shut up. Trusted Free press is the hallmark of democracy and often they do it by giving cover to their sources. They can do that because they have earned readers trust that what they publish is rarely erroneous, and if it is discovered to be erroneous, they issue corrections to their error.
Th only way an open forum in a journalistic organization without control should be in an opinion column. And in an opinion column the opinion author’s identity should be clearly verified and displayed. If not, then it should not be published. The power of the word is mightier than the sword and it should not be treated lightly.