Let’s Play Fair

  • 3 minute read
Total
0
Shares
0
0
0
Share
0 people shared the story
0
0
0
0

A Decrease font size. A Reset font size. A Increase font size.


Team Keghart Editorial, 29 December 2009

In the past year or two, many Armenians around the globe–Ramgavar and non-Ramgavar–have been receiving scurrilous emails from an anonymous electronic publication beating the drums for the "new" Ramgavar Democratic Liberal Party (ADLP) leadership and denouncing the "establishment" Ramgavars and their long-time leader Edmond Azadian of Detroit.
 
Back in 2006 the then sitting ADLP, under the leadership of Azadian, convened in Athens and elected Mike Kharabian of Toronto as leader with a new set of members of the Central Committee.  In the spring of 2009 a subsequent convention was held in Amman, Jordan and re-elected Kharabian with minor changes to the leadership. Like the people responsible for the anonymous emails mentioned above, the “new” Ramgavars make no bones that they would like to see Azadian neutralized, along with his colleagues.



Team Keghart Editorial, 29 December 2009

In the past year or two, many Armenians around the globe–Ramgavar and non-Ramgavar–have been receiving scurrilous emails from an anonymous electronic publication beating the drums for the "new" Ramgavar Democratic Liberal Party (ADLP) leadership and denouncing the "establishment" Ramgavars and their long-time leader Edmond Azadian of Detroit.
 
Back in 2006 the then sitting ADLP, under the leadership of Azadian, convened in Athens and elected Mike Kharabian of Toronto as leader with a new set of members of the Central Committee.  In the spring of 2009 a subsequent convention was held in Amman, Jordan and re-elected Kharabian with minor changes to the leadership. Like the people responsible for the anonymous emails mentioned above, the “new” Ramgavars make no bones that they would like to see Azadian neutralized, along with his colleagues.

The anonymous emails (AE) have accused Azadian and Co. of mishandling RAG finances, of nepotism, lack of transparency and accountability. Azadian has established a one-man rule, uses Boston’s Mirror-Spectator weekly as his propaganda organ, and is accountable to no one, alleges AE. Some AE emails also pillory Azadian’s ally Hagop Avedikian, the editor of Azg daily newspaper in Armenia.

The hostility of the Kharabian group and AE against the Azadian Ramgavars intensified when the latter gave its blessing to the ratification of Armenia/Turkey Protocols, while Kharabian’s group and AE denounced the proposal. So it was no surprise that Serzh Sargsyan, the president of the Republic of Armenia, welcomed Azadian and Avedikian, and was pleased with the formation of the new political entity, Armenakan Democratic Liberal Party. The two other Armenian parties in the Diaspora, namely the Tashnags and Hunchaks recognize Kharabian’s group as the successor of the traditional Ramgavar party.

The public has no comprehensive knowledge of Azadian’s regime, other than that he has been in charge of Ramgavars for a great many years. There is no informed opinion whether the accusations against him and his political party are based on fact.

Succession battles, internecine struggles are common among political groups, and they often take the tincture of a rivalry between the “establishment” versus the “reformed” or "new" generation. For all we know, the “new” Ramgavars might have a point in their critique of Azadian, although so far they have not provided to the Armenian public "smoking gun" documentation of Azadian’s alleged misdeeds.

The people behind AE–overt or covert allies of the Kharabian group–are also not helping their cause, Ramagavars in general or the Armenian people when they use undignified language—“Esh” and “Kesh”—or employ graphic references to obscene acts in describing the behaviour of Azadian and Co. How can they or their message be taken seriously by serious people when the language they use is often vulgar, contemptible and execrable?

The Kharabian’s group has the democratic right to challenge Azadian. However, to earn the attention of the Armenian public it should provide solid proof of its allegations and has to elevate the tone of the conversation. Ramgavars—old or new—deserve no less.

Finally, in the absence of information about the identity of the mysterious AE people, it would be understandable if many readers of the AE screeds assume that the Kharabian group or their friends are behind the loutish emails. After all, AE and the Kharabian group have the same goal but use different language. As patriots genuinely interested in the welfare of the Armenian people, it behooves the Kharabian group to disassociate themselves from the authors of the disreputable AE emails. Someone should remind Kharabian and Co. that "you can’t have your cake and eat it, too."
 

Total
0
Shares
Share 0
Tweet 0
Pin it 0

14 comments

  1. Let us Pray Well
     

    I found this editorial too partisan for what I thought Keghart strived for.  I am not sure what was the purpose of letting us know of meetings in Toronto or Amman and of the splits in the Ramgavar party along different camps and of anonymous emails I bet most of us have not received. Was it meant to be  a prelude for the requiem of the Ramgavar party as we knew of in its hey days in Beirut?

    1. Did you miss the point?

      Allow me Mr. or Ms. Perplexed to point out that you missed the point. Internal conflicts are not something unique to RAG. Others have had similar problems with fatal consequences. The message conveyed is to have civility. Whether it’s RAG or some other party. That’s how I interpret this editorial which I find very balanced and not taking sides at all. Where is the partisanship? 

  2. Should the media be silent?

     

    I believe the article was very well balanced. The problem with Perplexed and many other readers is that they are not used to read such material in the Armenian press, because nothing similar has been offered to them in the past. The official RAG has not said anything official and is disregarding the anonymous email campaign without providing anything substantial to the public in terms of information or counter-information.

    Anonymous email writers like KESH are taking the podium to fill the gap and people are depending on them for information. These issues and affairs should not be avoided and dismissed as not related to us, rather they should be dealt with clarity and continuous attention, because leaving them hidden and behind the scenes has led us to the current situation, with the result one traditional Armenian party is crippled and consumed in inner strife.

    Should the media behave like ostrich so that some continue their happily floating life? 

  3. The battle for Ramgavar Soul

    I didn’t see anything partisan in the editorial. While recognizing the contribution of Ramgavars to our nation, it offered fraternal advice on how to resolve the conflict, and called for a civil dialogue by the so-called "Esh-Kesh" email perpetrator(s). The rivalry has been corroding our public life for nearly three years. Through Keghart’s public discussion of the issue one hopes that Ramgavars–old and new–will realize the damage the rivalry is causing to our national political agenda.

  4. Call it piracy

    The overall well being, a healthy democratic, transparent and accountable atmosphere in each of the traditional Armenian political parties is a must, more than ever. The nation as a whole is facing unsurmountable hurdles. Without changing attitudes of the past the credibility of the parties is at risk with the attendent non-involvement of the public at large in the political process. 

    Neither outmoded methods of crude discipline, nor unrealistic goals within the context of the Western mode of life, which breeds extreme individualism at times, will in the long run attract the vast majority of people. It’s the hearts and souls of individuals that the traditional parties have to compete for.

    The article partly addresses this matter.

    A salient point, which is brought up is the mode of succession. It appears from the information provided that the new leadership has come to position through lawful means over the span of three years by holding two conventions under the watchful eyes of, allow me to say, the old guard. Hence, one wonders why then Azadian and his company are up in arms and accusing the present leadership of not representing the traditional RAG party?

    Azadian and company have all the democratic rights to dissociate themselves from the lawfully elected leadership and form their own new "party" under whatever name they chose, which already they have done so. However, in transitioning themselves to a new entity yet at the same time holding unto the assets of the traditional RAG party is simply piracy.

  5. Երկպառակտումը
    Տիգրան,

    Իրաւունք ունիս պահանջելու, որ տարակարծութիւնները ու քննադատութիւնները մնան քաղաքավարութեան սահմաններուն մէջ։

    Իբր դաշնակցական, ցաւ կը զգամ, որ այլ աւանդական կուսակցութիւն մը երկպառակտուած է։ Երկու կողմերուն մէջ ալ ունիմ մօտիկ ծանօթներ ու բարեկամներ, կը հասկնամ որ տարակարծութիւններ ըլլան, սակայն գործածուած լեզուն եւ ոճը յարիր չեն քաղաքական կուսակցութեան մը անդամներուն։

    Եթէ չեն կրնար հաշտուիլ, թող երկու տարբեր կուսակցութիւններ ըլլան, ինչպէս կ՚երեւի, որ պիտի ըլլան, բայց զիրար յարգեն, ու չնախատեն։ Եթէ մեծ մեղքեր կան գործուած, թող անկեղծ ու բաց արտայայտուին, առանց ծածկանուններու ետեւ պահուըտելու։ Վաղը ի՞նչ երեսով պիտի քով քովի գան ու գործակցին՝ երբ մեր կեանքի ստիպողական պայմանները այդ պահանջեն։

    Շնորհաւոր Նոր Տարի ու Սուրբ Ծնունդ։

    Վրէժ-Արմէն Արթինեան

  6. Can we afford infighting?

    Our race has a huge crisis of "Existence" and our so-called organizations and their leaders, instead of finding solutions for our future, are continuously fighting with each other.

    It is like "Re-arranging the chairs on the Titanic".

  7. I bet I have missed the point and therefore remain perplexed
     I admit that I may have missed the point of Let us Play Fair editorial but I still have not gotten it and remain perplexed as to what it serves me to know of internal squabbles of the Ramgavar, or Tashnag or Hnchak party on a forum that is supposed to discuss and expect to hear our opinions on matters that affect our nation by the policies and conducts of our nationally elected officials in the ROA and its representatives in the Diaspora.

    This editorial must have been written by someone who is a member of the Ramgavar party or has intimate knowledge of their working to know of meetings held, party members being elected etc.  This tempests in the Ramgavar teapot, ugly as it is, its up to the Ramgavar party members to solve. I am not sure what can the reader conclude having read the editorial other then say maybe that grown up men or women should act with civility. Wow!

    Since the editorial is written on a forum that has done wonderful job of discussing issues that affect our nation, this editorial in fact has the potential of miscommunication much like with Jerry N. who laments of the infighting of our readers. Let me point to Jerry that Azadian, or any other name mentioned in the editorial are not nationally elected members and as far as I know do not advise the ROA on setting up course on our national interests be it political, social, economic that deal with opening of borders, establishing bilateral relationships with Armenia’s neighbors and other distant countries, of enacting laws that foster investment in Armenia and or fight corruption, deforestation in Armenia and its environmental controls etc., etc. etc. etc., etc. to emphasize the many issues that affect our nation.

    I still maintain that the squabbles of the Ramgavar party should not make into an editorial titled Let Us Play Fair. I could have found the editorial more palatable if it was titled maybe Let the Ramgavar Party Members Play Fair but then the thought would have crossed my mind, what does the squabbles of Ramgavar party have to do on this forum?

     

    1. Perplexed…


      I believe the editorial has a valid point.

      RAG is an Armenian party, whether effective enough or not. Even though I am not a member of the party, I received numerous emails that were in question. The people mentioned, Kharabian and Azadian are elected public figures by party members. I do not subscribe to their ideas and opinions, but it is important to learn from these series of “disgusting” emails that the public will turn against them. Those who send anonymous email or post anonymous messages with vulgarity on forums, harm the values of that organization or forum.

      I have seen similar anonymous personal attacks on a different forum. Sometimes moderators are intimidated by their business associates and bend the rules that they have put in the first place. Naturally, that fired back on the forum with decline in postings.

      Armenian mentality is far different today than it was some fifty years ago. Isn’t that the reason why the membership of the traditional organizations and church attendance are in decline? Isn’t that the reason we read Keghart and not any other site?

  8. Ամանորի շնորհավորանքի փոխարեն

    Չնայած այն հանգամանքին, որ տարեվերջին կուսակցությունների տարեկան գործունեությունը ներկայացնելը մի տեսակ մոդայիկ է դարձել Հայաստանում, այնուամենայնիվ զերծ կմնամ նման գործելաոճից: Հետաքրքրվողները կարող են ծանոթանալ Հայաստանի Ռամկավար Ազատական կուսակցության գործունեությանը 2003 թվականից գործող եւ վերջերս թարմացված HRAK կայքէջից:

    Խոսքս ուղղում եմ մեր ներկա իրավիճակին չհամակերպվողներին, բայց միաժամանակ’ լուծումներ առաջարկողներին: Օգտագործելով Ամանորի հանգստյան օրերը, մտածենք, թե ի՞նչ հանգրվանի ենք հասել ազգովի,. եւ արդյոք ազգովի՞ ենք հասել… Ի՞նչ է մեզ սպասում,  եւ տանք հավերժական հարցը’ ո՞րն է ելքը այս իրավիճակից,  կամ միգուցե այլեւս ելքեր չկա՞ն…

    Հարցերին ճշգրիտ պատասխանելու համար հարկավոր է բաց աչքերով նայել իրականությանը, որն էլ հենց փորձում եմ անել ստորեւ…

    Ապրեցինք 21-րդ դարի առաջին տասնամյակը  եւ ի՞նչ…

    Ու ստացվեց այնպես, որ  ապրում ենք մի երկրում,

    -որտեղ օրինական գործարարությամբ զբաղվելը դարձել է ոչ շահութաբեր,

    – որտեղ պետական-անվճար կրթակարգը հնարավորություն չի տալիս  դպրոցում ստացած  գիտելիքներով  բարձրագույն ուսումնական հաստատություն  ընդունվել,

    -որտեղ բարձրագույն կրթություն ստացածի ճակատագիրը որեւիցե պետական կառույցի չի հետաքրքրում, արդյունքում ունենում ենք աննպատակ գոյատեւող երիտասարդություն,

    -որտեղ քրիստոնյա հասարակությունը ամեն օր ենթարկվում է աղանդների «գաղափարական» գրոհին,

    -որտեղ հաշմանդամը, թոշակառուն ու նպաստառուն չեն կարողանում  ֆիզիկապես գոյատեւել, առանց  որեւէ մեկի օգնության,

    -որտեղ կոռուպցիան ու կաշառակերությունը, հովանավորչությունն ու "ընտրյալների" անպատժելիությունը համատարած են եւ դրա արդյունքում, անթրաշ մի պաշտոնյա, առանց խղճի խայթ ունենալու կարող է վաճառել երկրի պահուստային ոսկիները ու դեռ դժգոհելով սովորեցնել, թե պահուստային ֆոնդերը հենց վաճառքի համար են,

    -որտեղ  18 տարեկան երկրի պետական պարտքը քառապատկվել է  վերջին մեկ տարվա  ընթացքում’ հասնելով 4 միլիարդ դոլարի, դրանով իսկ դատապարտելով գալիք սերունդներին ստրկության,

    -որտեղ բացակայում են քաղաքական, հասարակական, լեզվի, գովազդի, ճգնաժամերի կառավարման եւ այլ  մշակույթներ. եւ ոչ միայն բացակայում են, այլեւ  ջանք էլ  չենք  գործադրում, որ դրանք ստեղծվեն ու պահաջարկ վայելեն….

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի  երկրում, որտեղ ծայրահեղ ընդդիմություն կոչվածը իշխանություններին հայհոյելու արանքում միշտ աչքով է անում վարչակազմին, ուղարկում օդային համբույրներ, բայց վարչակազմն էլ միշտ պատասխանում է’  ես քո իմացածներից չեմ, ու շարունակում է կատարելագործել ցինիզմը:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ փոքր սրիկաները ցերեկը հայհոյում են մեծ սրիկաներին, իսկ գիշերը չեն կարողանում քնել, քանի որ մտածում են’ ինչպես անեն, որպեսզի կարճ ժամանակահատվածում դառնան խոշոր սրիկա:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի  երկրում, որտեղ ամենաթեժ ու ամենադաժան ելքով կռիվները տեղի են ունենում վարչակազմին հաճոյանալու հանրային հերթերում:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում,  որտեղ մարմնավաճառները երբեմն տրվում են անվճար’ «սիմպատիայից» ելնելով, իսկ ժողովրդի շահերը պաշտպանողների ճնշող մեծամասնությունը ոչ մի «անվճար» գործարք չի կատարում: Եվ ամենակարեւորն ու զավեշտալին այն է, որ «անվճար չտրվողներն» օրենք չեն խախտում, քանի որ ձեռքների տակ ունեն օրենքների մի քանի փաթեթ’ նույն հարցի վերաբերյալ:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ բոլորը բարիք են ուզում, բայց չեն հասկանում, որ բարիք ունենալու համար  հարկավոր է իջնել բարիք արարողի շալակից:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի  երկրում, որտեղ բնական պաշարներն օգտագործում ենք այնպես, կարծես այլեւս գալիք սերունդներ չենք ունենալու. ոչնչացնում ենք անտառները, անապատացնում դաշտերը, ինչը չեն արել օտարազգի  նվաճողները:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք ապսուրդի հասնող երեւույթների պայմաններում’

    -որտեղ որքան շատ են հեռանում երկրից, այնքան բնակչության թիվն ավելի է մեծանում.

    -որքան պակասում են մեքենաները, այնքան շատանում են  բենզա ու գազալցակայանները.

    -արժեւորված դրամի պատճառով որքան պակասում են գնորդներն, այնքան շատանում են խանութները.

    -որքան  շատանում  են  սովածներն,  այնքան  ավելանում  են  ռեստորանները.

    -որքան  պակասում  են հանցագործներն,  այնքան  շատանում  են  ոստիկանները.

     -որքան պակասում են հարկատուներն, այնքան շատանում են հարկահավաքները:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ թիմով չենք պայքարում չարի դեմ, այլ կողքից նայում ենք, թե երբ է մի տղա գնալու Հրեշի դեմ ու եթե հաղթեց’ կհերոսացնենք (հետագայում ոչնչացնելու համար), եթե պարտվեց’ կծիծաղենք ու կհայհոյենք, որովհետեւ ազգային ավանդույթ է դարձել հերոսներին հայհոյելը, հայհոյվածներին’ հերոսացնելը:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ պարծենում են, թե  թատրոն ենք ունեցել այն ժամանակ, երբ եվրոպացիները ծառերի վրա էին, բայց չեն ասում, որ ծառից հանգիստ իջնելու փոխարեն’ հետույքի վրա  վայր ենք ընկել ծառից,  քանի որ ազգովի կտրել ենք այն ճյուղերը, որոնց վրա նստած ենք եղել…

    Ինչ կասեք’ շարունակե՞մ,  թե  նոր տարի եք անում… Ուրախանո՞ւմ եք…

    Ինչների՞դ վրա…

    Դե, որ սկսել եմ’ պիտի շարունակեմ:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ հայրենասիրության ու բարոյականության մասին ազնվորեն արտահայտվողները խոշոր "հիմարներ" են համարվում, իսկ անբարոյականությունը պաշտպանված է օրենքով: Եվ դրա արդյունքում է, որ բամփում են զոհված ազատամարտիկի որդու գլխին ու ասում, թե’  հերդ «ապուշ» էր, որ գնաց, մեռավ:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում,  որտեղ «ազնիվ» եւ «հիմար» բառերը հոմանիշներ են, "ինտելիգենտ"-ը’ հայհոյանք, իսկ մտածելու կարողություն ունեցողները’ դժբախտ:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում,  որտեղ նաեւ սեքսով են զբաղվում ու երեխաներ ունենում, իսկ վերջիններս էլ անիծում են իրենց ծնողներին’ Երկիր մոլորակի  այս կոորդինատների վրա լույս աշխարհ բերելու համար:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ նախկինները առավել հրճվում են ներկաների անհաջողությամբ, քան թշնամիների’  մոռանալով, որ երբ նավը խորտակվում է, բոլորն են խորտակվում: Էլ չեմ ասում ոմանց մասին, որոնք «նավի» խորտակման պահին «նավասենյակներն» են  թալանում:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ նեղ մտահորիզոնի տեր գեղցիները քաղաքավարություն, ինչպես նաեւ «ճշտին ծառայող քաղաքականություն» են սովորեցնում  եւ դրա արդյունքում է, որ գավառամտությունը մեծ պահանջարկ է վայելում ու լավ վարձատրվում… Ցավոք, փաստ է, որ մեր երկրում տիրում է հռոմեական բարքերի հակառակ պատկերը. իշխում են պլեբեյները, իսկ պատրիկները վերածվել են  մուրացկանների:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ առաջինն ենք դավաճանել Աստծուն եւ, ի ապացույց այդ դավաճանության ու քավության, տաճար ենք կառուցել «քրչի բազառում», իսկ հոգեւորականների վեղարների տակ շարունակում են թաքնված մնալ բազմաթիվ հաջողակ կոմերսանտներ:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ տղամարդկանց մի հոծ բազմություն  ճշգրիտ ցույց է տալիս թշնամու կոորդինատները, իսկ մյուսների կանայք այդ նույն կոորդինատներում  պոռնկություն են անում, որ պահեն իրենց տղամարդկանց ու նրանցից սեքսի արդյունքում ծնվածներին:

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ  տղամարդ կոչվածի մի մասն էլ թշնամու հետ մերձեցման, հաշտեցման, գրկախառնվելու համատեղ հանձնաժողովներ է ստեղծում ու ասում’ բա ոնց, բա իմ «համարձակությունը…»: Բայց «համարձակությունը»չի բավարարում հանցագործին միջազգային դատարան տանելու համար,  այլ ընկերավարի համոզում է. «Արի վիզ վեկալ’ պրծնի գնա, որ հանգիստ անցնենք նյութապաշտությանն ուղղված մեր համատեղ բիզնես ծրագրերին»:

    Էստեղ քաշում եմ «ստոպ» բռնակը…

    Ստացվել է այնպես, որ ապրում ենք մի երկրում, որտեղ  սա է  իրականությունը, հետեւաբար այն շտկելու հետագա քայլերն ու դրանց առաջնահերթությունները պետք  է  գծագրվեն հենց իրականությունը ճշմարտացիորեն գնահատելով:

    Գալով նախաբանում արտահայտված հարցադրումներին, միանգամից նշեմ, որ չհամակերպվելով ներկա իրավիճակին, ընկերներիս հետ  մշակել ենք նախագծեր, կյանքում կիրառելի առաջարկություններ’
    Հայաստանի Չորրորդ Հանրապետության ստեղծման համար’ առանց հեղափոխության ու արյուն թափելու:

    Փաստ է, որ Հայաստանի երեք հանրապետությունները ավարտել են իրենց առաքելությունը, հետեւաբար նոր, գաղափարական ու նպատակային երկիր կառուցելու մարտահրավերի առջեւ ենք կանգնած: Միաժամանակ համոզված ենք, որ այս նախագիծը լայն մասսաներին չի հետաքրքրի ու նրա լուծելիք խնդիրն էլ չէ, մանավանդ այսօրվա ժանտախտի ժամանակ կազմակերպվող քեֆերի ֆոնի վրա…

    Իսկ եթե հետաքրքրեց՝ համեցե՛ք:
    Գրեք այս հասցեով  harakelyan[at]gmail.com  կամ զանգահարեք  +374 91429353

    ՀՌԱԿ ատենապետ
    Հարություն  Առաքելյան

    Հ. Գ. Քիչ էր մնացել մոռանայի… Շնորհավոր Ամանոր եւ Սուրբ Ծնունդ

  9. The Tri-colors

    I have no party affiliations, but I ask you ladies and gentelmen, what organization stood behind the idea of free and independent Armenia and respect to Tri-Colors?

    Since the inception of Soviet Armenia who proudly displayed our tri-colors? Was it Soviet Armenia, was it Ramgavars, was it Hunchags? No. The tri-color has been the representative of our Armenian soul and it was defended by the other party…well…you know the one that was ridiculed by Ramgavars and Hunchags. They even ridiculed the tri-color.

    My son attended a well known Armenian High School in Los Angeles and graduated right before Armenia gained its independence. One day he brought a mini tri-color to school and all hell broke loose. Yes, because of the tri-color. The reason was that this famous high school, was affiliated with the sympatizers of Ramgavar conviction. There was no room for our tri-color on the campus because of political convictions. Come independence, suddenly our tri-color was all over the campus.

    Sorry chums. I do not see eye to eye with these marginal parties; their time has come and gone.

    1. Serj . do not be ashamed or

      Serj,  do not be ashamed or intimidated to mentionn the Tashnag party for it always stood for independant and free Armenia, and the tri-color was always cherished and defended by this political party . There are many stories of ridicule and rejection of the tri-color by the other political parties that you mentioned , but let us move on and away from that era , the era of the Soviet and Communisim which divided the Armenians all over the world.

      The tri-color is Armenia’s flag.

      1. Let’s Play fair…
        Verjouhi,

        I am neither ashamed nor intimdated.

        My feeling is that there still is a large amount of "polarization" among these sectors of Armenian society. I do not think we have really  moved away from that era. It seems that old habits have not died with the event of the rebirth of the Republic of Armenia.

        If I sound pessimist, well…..I am….When are we going to get our act together?

    2. Not Only the Tricolor but the Emblem as well.
      Serj,

      Not only the ARF honored the Tricolor, it also honored the Emblem of the First Republic of Armenia. When the Third and the present Republic accepted the Emblem as its own, the worldwide ARF central committee – Bureau- sent a circular requesting that the Emblem, having found its owner- be henceforth removed from the Party’s letterhead.

      I wish that circular was made public instead of being confined to the rank and file. I was moved when that circular was read to us. The Party’s letterhead now displays only the symbolic hammer, shovel and rifle against a red flag held high.

      I believe history will value more and more the boldness with which the ARF tenaciously held to symbols of our national endeavors.

      Vahe

Comments are closed.

You May Also Like