KeghartDear Keghart.com reader,
Since the inception of Keghart.com Viken L. Attarian has been an unconditional supporter of the website. Besides contributing articles, he has acted as a silent translator, proof-reader and part-time editor on many occasions. Moreover, his help in organizing public events initiated by Keghart.com have been crucial, such as the roundtable Policy Directions in
Post-Election Armenia in 2008 and the Unity Symposium of 2011 which were attended by a significant number of Armenian-Montrealers. Bearing in mind his close affinity to the overall activities of Keghart.com it is understandable that his most recent Open Letter (ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ) be posted here.
Throughout its nine-years of existence, Keghart.com has tried to adhere to the basic norms of transparency and journalistic ethics, such as ascertaining the authenticity of not only contributors but also commentators. After the advent of the electronic media more than thirty years ago, people–including even journalists–are still unsure of the regulations and principles governing the publication of material from chat groups. Keghart.com has made a practice of contacting the authors, obtained their consent to publish, and mailed the edited material to the authors for their approval. It seems AZG.AM of Armenia has failed to do so in publishing ՆՈՐ ԲԱՑԱՅԱՅՏՈՒՄՆԵՐ ԴՐՈՅԻ ԱՆՑԵԱԼԻ ՎԵՐԱԲԵՐԵԱԼ article allegedly written by Attarian. The below open letter highlights the flaws, according to Attarian.
We include also Azg's response to the “Open Letter”.
Keghart.com
Մոնթրէալ 9 Նոյեմբեր 2017
Պատուարժան Խմբագրութիւն ԱԶԳի,
Dear Keghart.com reader,
Since the inception of Keghart.com Viken L. Attarian has been an unconditional supporter of the website. Besides contributing articles, he has acted as a silent translator, proof-reader and part-time editor on many occasions. Moreover, his help in organizing public events initiated by Keghart.com have been crucial, such as the roundtable Policy Directions in Post-Election Armenia in 2008 and the Unity Symposium of 2011 which were attended by a significant number of Armenian-Montrealers. Bearing in mind his close affinity to the overall activities of Keghart.com it is understandable that his most recent Open Letter (ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ) be posted here.
Throughout its nine-years of existence, Keghart.com has tried to adhere to the basic norms of transparency and journalistic ethics, such as ascertaining the authenticity of not only contributors but also commentators. After the advent of the electronic media more than thirty years ago, people–including even journalists–are still unsure of the regulations and principles governing the publication of material from chat groups. Keghart.com has made a practice of contacting the authors, obtained their consent to publish, and mailed the edited material to the authors for their approval. It seems AZG.AM of Armenia has failed to do so in publishing ՆՈՐ ԲԱՑԱՅԱՅՏՈՒՄՆԵՐ ԴՐՈՅԻ ԱՆՑԵԱԼԻ ՎԵՐԱԲԵՐԵԱԼ article allegedly written by Attarian. The below open letter highlights the flaws, according to Attarian.
We include also Azg's response to the “Open Letter”.
Keghart.com
Մոնթրէալ 9 Նոյեմբեր 2017
Պատուարժան Խմբագրութիւն ԱԶԳի,
Ուշադրութեանս յանձնուեցաւ թէ ձեր համացանցային հրատարակութեամբ 26 Հոկտեմբեր 2017ին «հրատարակած» էք հետեւեալ խորագրով ՆՈՐ ԲԱՑԱՅԱՅՏՈՒՄՆԵՐ ԴՐՈՅԻ ԱՆՑԵԱԼԻ ՎԵՐԱԲԵՐԵԱԼ գրութիւն մը որ թարգմանած էք անգլերէն «բնօրինակ»է մը որ կը կրէ ստորագրութիւնս:
Պիտի ուզէի ձեր ուշադրութեան յանձնել հետեւեալ կէտերը.
Ա) Այն «բնագիր»ը որմէ կատարած էք թարգմանութիւնը արդիւնքն է շաբաթներու վրայ տեւող երկար համացանցային բանավէճերու, ՓԱԿ մտաւորական խմբակի մը որ կը կոչուի 24April Yahoo Group: Որպէս այդ գրութիւններուն հեղինակը՝ ես ձեզի չեմ արտօնած առնել որեւէ մասնիկ մը անոնցմէ եւ հրատարակել: Որքան գիտեմ՝ ձեր թղթակիցներէն ո'չ ոք մաս կը կազմէ այդ խմբակին, եւ ուրեմն ձեր «բնագիր»ը ստացած էք զարտուղի միջոցներով:
Բ) Աւելին, որպէս պատասխանատու լրագրամիջոց, ձեր թղթակիցներէն ո'չ ո'ք նոյնիսկ կապի մէջ մտած է ինծի հետ ինձմէ նոյնիսկ արտօնութիւն խնդրելու, կամ ալ տեսակէտս ունենալու այս հարցով:
Գ) Ձեր հրատարակած նիւթը ամբողջութիւնը չէ այլ միմիայն մասնիկ մըն է ընդհանուր բանավիճային նիւթերէն, եւ ուրեմն իր նիւթային ենթահողէն ամբողջովին կտրուած է եւ կը փորձէ ներկայացնել բոլորովին գաղափարայնօրէն մէկուսացուած իրավիճակ մը (out of context):
Դ) «Թարգմանուած» գրութիւնը որ երբեմն յոռի թարգմանութիւն մըն ալ է, ունի ձեր կողմէն տեղադրուած յառաջաբան մը ինծի վերագրելով խօսքեր որ ես չեմ ըսած: Օրինակ, ես Ո'Չ մէկ ակնարկ ունեցած եմ Դրօյի «դրամասիրութեան» մասին, կամ ալ թէ «մարտահրաւէր կը կատարեմ հանրութեան ինծի դէմ ճակատելու»: Այդպիսի բան գոյութիւն չունի: Մարտահրաւէրի խօսակցութիւնը կը վերաբերի ինծի հետ բանավէճի մասնակիցներուն որոնց հետ ունեցած եմ եւ ունիմ թէ' տարակարծութիւններ եւ թէ' ուժեղ մտաւորական կապեր տարիներու վրայ երկարող մեր համացանցային «խօսակցութիւններէն»: Կրկին կը շեշտեմ թէ անձնական եւ հանրութեան ՓԱԿ գրութիւններու հրատարակութիւնը առանց հեղինակի հաւանութեան եւ զանոնք իր ենթահողէն դուրս հանելով, պարկեշտ մասնագէտներու վայել չէ եւ անընդունելի է: Ձեր ընթերցողը՝ երբ կը տեսնէ նմանօրինակ յօդուածներ, կ'ակնկալէ նուազագոյն լրագրական պարտաճանաչութիւն, որ այդ տողերուն հեղինակին հաւանութիւնն է, որ չէք ունեցած եւ չունիք:
Ե) Իմ անձնական համոզումներս Դրօյի անձին նկատմամբ եւ իր պատմական արժեւորումը ինծի կը պատկանին, ատիկա իմ մտաւորականի եւ ազատ մտածողի իրաւունքս է, սակայն ցաւալիօրէն անոնք կը ներկայացուին որպէս մաս մը եւ դիրքորոշում մը այսօրուան Հայաստանի մէջ Մայիս 28ի անկախութեան 100-ամեակի վիճաբանութիւններու շարքին: Արդ, կ'ուզեմ յստակօրէն հաստատել, թէ ես ոչ մէկ ձեւով կապ ունիմ այն բոլոր կազմակերպութիւններուն կամ շարժումներուն հետ որոնք սոյն հարցով կողմնակալ օրակարգ մը կը հետապնդեն։ Նաեւ՝ ես ո'չ հետաքրքրուած եմ ինծի վերագրուած սրբապղծութեամբ եւ ո'չ ալ կ'ուզեմ խրամատներ բանալ մեր ազգային իրողութենէն ներս, որոնք կը համարեմ վնասակար ու պառակտիչ։
Ուրեմն, ներողամտութիւնը կը յայցեմ անոնց, որոնք իմ փակ բանավէճերու անձնական գրութիւններս տեսնելով՝ ենթադրած են, որ իմ կարծիքներս հանրութեան ուղղուած են կամ նպատակադրուած յարձակում մըն են մեր պատմական անձնաւորութիւններու վրայ, նպատակս ո'չ ոք վիրաւորել է: Կ'ուզեմ ընդգծել թէ Հայաստանի Ա. Հանրապետութեան հարիւրամեակի արժանաւոր տօնակատարութեան կողմնակից եմ եւ միշտ ալ եղած եմ թէ' հանրօրէն թէ' անձնապէս: Մայիս 28ի հանդէպ այս դիրքը ունեցած եմ Հայաստանի անկախացումէն շատ առաջ իսկ, անոր Սովետական շրջանին ալ, որուն մասին կրնան վկայել զիս մօտէն ճանչցողները:
Զ) Տասնամեակներու վրայ ընթացող իմ ազգային ծառայութիւններուս գլխաւոր առանցքները եղած են միտքի ազատութիւնը, մարդկային իրաւունքները, ընկերային արդարութիւնը, քննադատական միտքի զարգացումը նամանաւանդ հանդէպ մեր պատմութեան, եւ առողջ գիտական եւ մտաւորական հասունութիւնը՝ կարենալու համար, նամանաւանդ երբ իրարու հետ համաձայն չենք, ազատօրէն ուսումնասիրել եւ հանրօրէն վիճիլ մեր բոլոր պատմական յանգրուաններուն մասին: Մտահոգ եղած եմ միշտ ու կը մնամ թէ մեր ժողովուրդի վերապրումն իսկ կապուած է այս հարցերուն, ինչպէս աշխարհի բոլոր յառաջացած ազգերու պարագային: Առ այդ, այն «բացայայտութիւնը» որուն կ'ակնարկէք մատնանշում մըն պատմական արխիւի մը որ գոյութիւն ունի արդեն տասնամեակէ մը ի վեր եւ որ պէտք է ենթարկուի մասնագիտական վերլուծման: Ես քաջածանօթ եմ անոր պարունակութեանց, սակայն ուրիշներ ալ պարտին զանոնք ուսումնասիրել, ներկայացնել, բանավիճիլ եւլն: Միմիայն նմանօրինակ մօտեցումով մը կրնանք ապահովել անցեալէն դասեր առնելու մեր կարողութիւնը:
Է) Անցեալէն դասեր առնելը կ'ենթադրէ նախանձախնդիր ըլլալ բոլոր պատմական նորանոր աղբիւրներուն մասին որոնք միշտ աւելի կը լուսաւորեն տարբեր պատմական դէպքեր եւ իրավիճակներ: Մեր ազգային բոլոր քաղաքական շարժումներն ալ վստահաբար ունեցած են մութ կապեր կոչուին անոնք ՍԴՀԿ, ՀՅԴ, ՌԱԿ թէ ուրիշներ: Այդ մաս կը կազմէ ծանր ժամանակներուն որոնցմէ անցած է մեր ժողովուրդը: Որպէս հայագիտական նիւթերու դասախօս, այդ պատճառաւ իսկ ակնարկած էի գրութեանս մէջ թէ մենք նաեւ պէտք է ուսումնասիրենք ուրիշ պետութիւններու գաղտնի սպասարկութեանց արխիւներն ալ, անշուշտ երբ որ անոնք տրամադրելի դառնան, որովհետեւ բոլորին մասին բոլոր մանրամասնութիւնները մաս կը կազմեն մեր պատմութեան: Ատիկա գիտական պարտականութիւն մըն է զարգացնելու համար մեր ազգային պատմաքննադատական միտքը որ նաեւ փաստը պիտի հանդիսանայ անոր մակարդակին եւ հասունութեան: Մեր ազգին պատմութեան բոլոր էջերը կը պատկանին մեզի բոլորիս, առանց «մենք եւ միւսները» բարդոյթներու:
Նկատի ունենալով վերոյիշեալ կէտերը՝ ձեզմէ կը խնդրեմ որ անյապաղօրէն վերացնէիք սոյն յօդուածը ձեր կայքէջէն, հրատարակէիք այս նամակը եւ պաշտօնապէս ու հանրօրէն ներողութիւն խնդրէիք ինձմէ եւ ձեր ընթերցողներէն կատարուած լրագրամիջոցային սկզբունքային խախտումներուն համար:
Սոյն նամակի օրինակները պիտի ղրկուին բոլոր գանատահայ մամուլի աղբիւրներուն եւ տրամադրելի են համացանցային այլազան ակունքներու որոնք պատրաստ են զայն ցրուելու հանրութեան:
Բարեկամօրէն՝
Վիգէն Լ. Ադդարեան
ՆՈՐ ԲԱՑԱՀԱՅՏՈՒՄՆԵՐ ԴՐՈՅԻ ԱՆՑՅԱԼԻ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ
Խոսքը վերաբերում է 20-րդ դարի առաջին կեսին հայ ռազմական ու պետական ասպարեզում գործած ամենահակասական կերպարներից մեկինՙ Դրաստամատ Կանայանին: Նրա հախուռն եւ արկածախնդիր բնավորությունը, առճակատումների սիրահար եւ հրահրող լինելը, փողասիրությունն ու հակառակորդներին եւ մրցակիցներին ամեն գնով ոչնչացնելու հատկությունը չեն վրիպել նրա կյանքին ու գործունեությանը անդրադարձած շատ պատմաբանների ու գրողներիՙ անգամ Չարենցի եւ Անդրանիկ Ծառուկյանի ուշադրությունից: Նրա կասկածելի կապերի մասին թափանցիկ կամ կիսաթափանց ակնարկություններ արել են նույնիսկ նրա կուսակիցները: Սակայն առաջին անգամն է, որ ամերիկյան CIA-ի հետ նրա առնչությունների, վերջինիս գործակալը լինելու մասին է վկայվում, հիմք ընդունելով ամերիկյան ապադասակարգված փաստաթղթերը, որոնց ծանոթացել է կանադահայ քաղաքական գործիչ Վիգեն Աթթարյանը (Viken L. Attarian), որի անգլերեն գրության այդ հատվածը թարգմանաբար ներկայացնում ենք ստորեւ: Ավելացնենք միայն, որ Վիգեն Աթթարյանը մարտահրավեր է նետում որեւէ մեկին, ով կհերքի իր բացահայտումները: «Ես խորն եմ ուսումնասիրել նրան», գրում է նա եւ առաջարկում այցելել «three Ws.cia.gov/library/readingroom/historical-collections» կայքը, որտեղ վերջին տասը տարիների ընթացքում շատ փաստաթղթեր ապադասակարգվել են (կամ գաղտնազերծվել) եւ դարձել հանրության սեփականությունը:
«Այնտեղ դուք տպեք «PELOPS» անունը, որը Դրոյի (DROSTAMAT KANAYAN) ծածկանունն էր ամերիկյան կենտրոնական հետախուզական վարչության (CIA) շարքերում, եւ շատ հետաքրքական փաստեր կգտնեք. զեկույցներ, հանդիպումների արձանագրություններ, գումարների վճարումներ եւ զինամթերքի առաքումների (40-50-ական թվերին) մանրամասներ, նաեւ ապացույցներ, որ նա ընդգրկված է եղել Իրանում հակա-Մուսադեղյան շարժմանը, եւ Բեյրութում 50-ականների հակա-կոմունիստական գործունեություններին, որին զոհ գնացին հայեր, եւ որը հող նախապատրաստեց 1958-ի եղբայրասպան քաղաքացիական պատերազմի համար: Դա նաեւ այն շրջանն էր, երբ Անթիլիասի նոր կաթողիկոսի ընտրությունները պետք է կայանային: Վկայություններ կան նույնիսկ այն մասին, որ նախքան CIA-ի կողմից հավաքագրվելը, Դրոն առնչություններ է ունեցել Բրիտանական հետախուզական մարմինների հետ:
Հայ Յեղափոխական Դաշնակցությունն (ARF) այնտեղ նշված է AIN սկզբնատառերով:
Արխիվային նյութերը զարմանալի բացահայտումներ են պարունակում: Դրանցում անդրադարձ կա մասնակցելու 3-րդ (այո՛, երրորդ) համաշխարհային պատերազմի, որի ընթացքում Դրոն առաջարկում է ազատագրել Հայաստանը Խորհրդային Միությունից, նշելով, որ դա AIN-ի (ARF-ՀՅԴ) առաջնահերթ խնդիրն է: Թուրքիայից պահանջատիրության մասին ոչ մի խոսք չկա այնտեղ: Ընդհակառակը, փաստաթղթում կոչ է արվում հայերին սպասել մինչեւ թուրքերը ինքնակամ հողերը կզիջեն «ազատագրված» Հայաստանին: Ենթադրում եմՙ մեր «սեւ աչքերի» համար: Խոսք չկա նաեւ այն մասին, որ նման համաշխարհային պատերազմի պարագայում Հայաստանն էլ հիմնովին կարող է կործանվել:
Բայց խոսք կա այն մասին, որ ՀՅԴ-ն հաջողությամբ ձեռք կգցի Բարեգործականը (ՀԲԸՄ-ն):
Ամեն ինչ ուղղակի ցնցող է: Պարզապես հետաքրքրական պիտի լիներ ծանոթանալ նաեւ KGB-ի կամ Օսմանյան գաղտնի ոստիկանության արխիվների հետ: Ո՞վ գիտի ինչ նորությունների կարող ենք դեմ հանդիման գալ դրանցում: Բայց պատրա՞ստ ենք, արդյոք, այդ ճշմարտությունների բացահայտմանը», ավարտում է Վ. Աթթարյանն իր գրությունը:
ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ ՆԱՄԱԿԻՆ
Կողքի սյունակներում նույնությամբ հրապարակում ենք, միայն ուղղագրական մի քանի սխալների սրբագրմամբ, Մոնրեալից մեզ ուղարկված «Բաց նամակը», որի հեղինակի անգլերեն գրությունից հոկտեմբերի 27-ի մեր համարում թարգմանաբար մի հատված էինք մեջբերել խմբագրական ներածականով, որը վերաբերում էր 20-րդ դարի առաջին կեսի մեր ամենահայտնի ռազմաքաղաքական գործիչներից մեկիՙ Դրաստամատ Կանայանի (Դրո) հակասական կերպարին: «Նոր բացահայտումներ Դրոյի անցյալի վերաբերյալ» խորագրով այդ հոդվածում չակերտներում ներկայացրել էինք նամակագրիՙ պրն Վիգեն Լ. Ադդարյանի արխիվային պրպտումների արդյունք վկայություններ Դրոյիՙ ամերիկյան կենտրոնական հետախուզական ծառայության (CIA) գործակալ լինելու վերաբերյալ, մինչ bolt տառատեսակով ներկայացված մեր խոսքը վերաբերում էր Դրոյի նկարագրինՙ արկածախնդրություն, դրամասիրություն եւայլն:
Խոստովանենք, որ «Ազգ»ի հրապարակած այդ նյութը զանազան արձագանքների արժանացավ, մի քանի հեռախոսային եւ մեկ գրավոր: Ոմանք ոչ մի նորություն չէին գտել պրն Վ.Լ. Ադդարյանի վկայության մեջ եւ պնդում էին, որ Դրոն ոչ միայն ամերիկյան, այլեւ ֆաշիստական Գերմանիայի եւ նույնիսկ բոլշեւիկյան Ռուսաստանի գործակալ է եղել: Ուրիշներ մեզ մեղադրում էին կուսակցական կողմնակալության մեջ: Տակավին ուրիշներ, մեր դաշնակցական բարեկամներից, որոնք մտել-պրպտել էին պրն. Վ.Լ. Ադդարյանի մատնանշած կայքէջը, գտնում էին, որ նրա հայթայթած տվյալները ոչ թե գործակալների գաղտնազերծված պաշտոնական ցուցակներից են, այլՙ զանազան զեկույցներից (reports): Իսկ միակ գրավոր արձագանքի հեղինակըՙ ՀՀ պահեստազորի գնդապետ Մնացական Խաչատրյանը, որի հոդվածը կհրապարակենք առաջիկայում, ամբողջովին «մաքրաջրում» էր Դրոյին…
Մինչդեռ նամակագիր պրն Վ.Լ. Ադդարյանը մեզ մեղադրում է մահացու բոլոր մեղքերի մեջՙ անպարկեշտություն, զարտուղի ճանապարհներով նյութը ձեռք բերելու, չարտոնված հրապարակում անելու, իր չգրածը իրեն վերագրելու, իր մտքերը կոնտեքստից դուրս ներկայացնելու, այլ խոսքովՙ լրագրողական վարքականոնը խախտելու, ընդհուպՙ անհատական մի պարագա, որպիսին Դրոյի պարագան է, ընդհանրացնելովՙ Հայաստանի Առաջին Հանրապետության 100-ամյակին ընդառաջ Սփյուռքում ծավալված բանավեճի պարունակի մեջ տեղադրելու եւ այլ մեղքերի մեջ, եւ պահանջում է ներողություն խնդրել…
Բնականաբար մենք չենք պատրաստվում ներողություն խնդրել, թեեւ 26 տարվա պատմություն ունեցող մեր թերթը բազմիցս տվել է ապացույցը այդ տեսակետից բարդույթներ չունենալու մասին: Միայն ցավում ենք, որ ակամա, անգիտակցաբար, «մուտք ենք գործել» անհյուրընկալ մի շրջանակից ներս եւ ականջալուր եղել «ներքին» խոսակցությանը… Անշուշտ բոլորովին այլ կլիներ մեր վերաբերմունքը, եթե «փակ» շրջանակի դռան վրա գրված լիներ «չխանգարել» (don՛t disturb) արտահայտությունը կամ «խորհրդապահական» (confidential) նախազգուշացումը:
Մերժելով մերժում ենք նամակագրի պնդումները իր խոսքերը կոնտեքստից դուրսՙ «ենթահողէն ամբողջովին կտրուած» ներկայացնելու մասին: Ինչպես վերեւում ասվեց, մենք հստակորեն, առանձին տառատեսակով եւ չակերտների օգտագործմամբ անջատել ենք խմբագրության խոսքը հեղինակի բերած տվյալներից, անշուշտ մեզ վերապահելով դրանք մեկնաբանելու իրավունքը: Եվ այս առթիվ դարձյալ պնդում ենքՙ Դրոն հակասական կերպար է. նա ե՛ւ Բաշ-Ապարանի հերոսն է, ե՛ւ հայոց բանակի թիկունքը թաթար-ազերիական հրոսակներից մաքրողը, ե՛ւ ֆաշիստների հետ դավաճանական գործարքի մեջ գտնվողը, ե՛ւ 1956-ին Սիրիայում հօգուտ Մ. Նահանգների եւ Իսրայելի լրտեսական ցանցի կազմակերպիչը: Ու որպեսզի մեր ասածները կրկին անգամ չվերագրվեն կուսակցական կողմնակալությանը, ստորեւ հրատարակում ենք մի փոքր վկայություն նախկին դաշնակցական, «Նայիրի» շաբաթաթերթի հիմնադիր-խմբագիր, գրող Անդրանիկ Ծառուկյանի «Մեծերը եւ… միւսները» գրքից:
Այո, համաձայն ենք նամակագրի այն մտքի հետ, որ մեր ավանդական մյուս կուսակցություններիՙ ՌԱԿ-ի եւ ՍԴՀԿ-ի մեջ նույնպես պետք է եղած լինեն, չմոռանալով նաեւ Հայ եկեղեցու որոշ սպասավորներին, տարբեր երկրների գաղտնի ծառայությունների հետ համագործակցողներ, որոնց վերաբերյալ նյութեր ու տվյալներ երեւան հանելն ու քննելը մեր նոր սերնդի պարտականություններից է, ոչ միայն այդ գործիչների կենսագրությունը բացահայտելու եւ ի ցույց դնելու, այլՙ մեր ժողովրդի վերջին 100-150 տարվա պատմությունը ավելի ճիշտ հասկանալու եւ մեկնաբանելու անհրաժեշտությունից մղված, հեռո՛ւ հերոսապատումների եւ առասպելաբանության այն շղարշից, որը այսօր պատել է մեր ժողովրդի պատմության լույսն ու ստվերը:
Այս առիթով չենք կարող գոհունակություն չհայտնել սակայն, որ հեռավոր Կանադայում եւ այլուր մի խումբ հայ տղաներ, թեկուզ «փակ» շրջանակ կազմած, իրար միջեւ եւ իրար հետ «ներքին» խոսակցություններ, մտքեր ու տվյալներ են փոխանակում մեր մոտավոր անցյալի դեպքերի ու դեմքերի մասինՙ պատմական ճշմարտություններ բացահայտելու, մեր ազգային ձախողումներն ու նվաճումները, նաեւ մեր ապագան ավելի լավ հասկանալու նպատակադրումով:
Միայն անհասկանալի է այս «ներքին» ամոթխածությունը, կուսակցական եւ ոչ կուսակցական «կարգուկանոնից» դուրս չգալու այս փակվածությունը, որի արտահայտություններից մեկն էլ պետք է համարել կողքի սյունակներում հրապարակվող նամակը, բա՛ց նամակը:
Ա. ԾԱՌՈՒԿՅԱՆԸ ԴՐՈՅԻ ՄԱՍԻՆ
Ամէն բանէ առաջ խիզախ եւ անվախ մարտիկ եղաւ Դրօն, անձնուէր ֆետայի մը, բայց ոչ այն տեսակէն, օրինակ, Անդրանիկի մը կամ Մուրատի մը խմորէն, 
սակաւապետ, եարի փոխան զէնքը գրկող ֆետային, որ մի տեղ հանգիստ քուն չունէր, այլ ֆետայի մըՙ որ կը սիրէր զէնքին հետ եարն ալ գրկել, կը սիրէր ապրիլ ճոխ կեանքով, ցարական իշխանի մը փարթամ կենցաղով: Եւ այդ շռայլ կենցաղասիրութիւնը մղիչը եղաւ, որ մեր ազգային Աքիլլէսը խոցելի կրունկ մը ունենայ: Անջնջելի երկու բիծեր պիտի արատաւորեն շքեղօրէն առնական իր դիմագիծը: Առաջինըՙ երկրորդ պատերազմի ընթացքին հայկական օժանդակ ջոկատներ կազմելը գերման բանակի կողքին ընդդէմ Սովետական ուժերուն, որ աւելի բարոյական արատ մը եղաւ իրեն համար, քան թէ Հայաստանին հասցուած վնաս մը, ու երկրորդըՙ Սուրիա-Լիբանանի մէջ լրտեսական ցանցի մը կազմակերպութիւնը Ամերիկայի հաշւոյն, որուն հետեւանքով բարգաւաճ գաղութ մը քայքայուեցաւ, Հալէպի մէջ պատճառ դառնալով որ տասնեակներով ընկերներ ձերբակալուին, բանտերու մէջ խոշտանգուին կամ երկրէն փախուստ տան, ստեղծելով տասնեակ հազարաւորներու հոսանքը Հալէպէն դէպի Պէյրութ…
Երկու պարագաներուն ալ, Գերմանիան ըլլար վճարողը թէ Ամերիկան, մեծ գումարներ շարժման մէջ մտան եւ մատակարարը եղաւ ինքը, Դրօն…
«Մեծերը եւ… միւսները», Պէյրութ, 1992, էջ 182-183
Keghart
Keghart
1 comment
Thank you and a clarification
Dear Keghart,
Thank you for publishing my letter.
I would like to clarify that the chat group that you refer to in your introductory remark, is not a PUBLIC chat group or forum, where everything posted by anyone would be available to be read by the general public. Even in that case, the right approach would be to at least contact an author before publishing his/her material. Just as Keghart.com has always done.
The forum in question is CLOSED to the public. You have to apply to become a member, and are only admitted upon the acquiescence of the moderator. Many years ago, at least in the beginning, there was even a practice where the moderator would verify the background of a new applicant to check for authenticity of interest and capacity to contribute. He would ask some existing members (in private) whether they knew the new applicant and would judge him/her appropriate to be admitted. The final decision always belongs to the moderator.
In this closed forum, the posted material is only for the eyes of the members. It does not say CLOSED on the "door", because it does not have to. A door is not even there. It is invisible.
Paregamoren
Viken L. Attarian
Comments are closed.